Po co nam Europa?

wyd. Difin, 2009

Powtarzające się kryzysy polityczne, w których pogrąża się Unia Europejska są skutkiem braku intelektualnej odwagi. Mimo wielokrotnie powtarzanych pytań, czym Unia ma być, wiążącej odpowiedzi nie dało się uzgodnić: ciągle nie wiemy, czy chcemy budować wspólne (super)państwo, czy też uważamy integrację europejską za pierwszy krok w stronę integracji globalnej – co oznaczałoby oczywiście pozostawienie o wiele większej różnorodności państw narodowych w niej uczestniczących.

Powyższy dylemat nie jest nowy.

Moja książka „Po co nam Europa? O rozbieżnych wizjach integracji” opisuje, w jaki sposób towarzyszył on Europejczykom przez ostatnie kilkaset lat.

Dalszy brak zdecydowania oznaczać może katastrofę. Wybór nie będzie jednak przyjemny – możemy mieć bowiem Europę:

• zjednoczoną i solidarną, ale nie demokratyczną
• zjednoczoną i demokratyczną, ale mniej solidarną
• demokratyczną i solidarną, ale nie zjednoczoną