Zalecenia 3. Kongresu Informatyki Polskiej '2003
[ W nawiasach mój komentarz oceniający stan zaawansowania realizacji danego zalecenia - przyp.WBI ]
Konieczne jest zwiększenie nakładów finansowych na rozwój nauki i edukacji oraz służącej im infrastruktury informatycznej. (Zwiększanie nakładów odbywało się i odbywa w zakupach sprzętu i sieci cyfrowej (dostępu szkół do internetu).
Niezbędna jest akredytacja kierunków informatycznych, która powinna uwzględniać europejskie programy nauczania informatyki oraz oczekiwania co do umiejętności i odpowiedzialności zawodowej informatyka. (Ujednolicenie programów nauczania następuje samoistnie, o odpowiedzialności zawodowej informatyków się nie wspomina – zresztą nie ma takiego zawodu).
Szansą na ustawiczną edukację powszechną jest rozwój profesjonalnego zdalnego nauczania.(Zdalne nauczanie było rozwijane, ale chyba nie przyniosło aż takich efektów jak się spodziewano).
Konieczna jest koncentracja i efektywne wykorzystanie środków publicznych w celu radykalnej poprawy obsługi obywateli i podmiotów gospodarczych w instytucjach rządowych i samorządowych z zastosowaniem narzędzi teleinformatyki.(Poprawa obsługi elektronicznej obywateli i podmiotów gospodarczych stale postępuje, ale też bywają problemy.).
Teleinformatyczne systemy administracji publicznej powinny być w technicznym sensie otwarte, zaś organa państwowe powinny promować używanie krajowych produktów informatycznych. (Systemy teleinformatyczne w administracji są technicznie otwarte, ale preferencji do używania krajowych produktów informatycznych nie ma – bo jest to wbrew zasadom unijnym).
Koszty korzystania z elektronicznych form usług administracji publicznej nie powinny bezpośrednio obciążać obywateli, a same systemy obsługi obywateli muszą być dla nich proste i tanie w użytkowaniu. (To jest zrealizowane i obsługa elektroniczna jest tańsza od bezpośredniej w urzędzie).
Konieczna jest pełna profesjonalizacja wdrożeń rozwiązań teleinformatycznych polegająca na określeniu kwalifikacji zawodowych i odpowiedzialności osób w to zaangażowanych, a także certyfikacji firm wykonujących publiczne zamówienia teleinformatyczne. (Częściowa certyfikacja firm oraz zespołów istnieje, ale nie ma formalnego określenie kwalifikacji i specjalności zawodowych oraz odpowiedzialności zawodowej – co jest po części wynikiem formalnego braku zawodu informatyka).
Konieczne jest opracowanie zbioru prawnych definicji podstawowych pojęć informatycznych na potrzeby ustawodawstwa. (Dla większości pojęć, takie prawne definicje już istnieją – chociaż niektóre z nich powinny być nieco poprawione).
Egzekwowanie prawa autorskiego do oprogramowania musi w równym stopniu obejmować prawa wszystkich właścicieli oprogramowania (Takie są założenia prawa autorskiego, ale rzeczywiście prawa mniejszych podmiotów są gorzej egzekwowane).
Domagamy się zmniejszenia wysokości pobieranych opłat od urządzeń i nośników elektronicznych oraz poddania publicznej kontroli dystrybucji gromadzonych tą drogą funduszy. (Ten postulat jest dalej ważny i jeszcze staje się ważniejszy z powodu coraz większego wolumenu urządzeń, które miałyby podlegać tym opłatom – nie ma też odpowiedniej kontroli rozdziału tych funduszy).
Konieczne jest podjęcie szerokiej dyskusji na temat wolności osobistej obywateli w dobie powszechnego użytkowania nowoczesnej technologii umożliwiającej skuteczne śledzenie wszelkiej aktywności osób z niej korzystających. (Taka dyskusja jest prowadzona, ale „druga” strona – Państwo i jego służby w coraz większym stopniu w sposób coraz mniej kontrolowany śledzą aktywność osób w sieci w imię walki z patologiami, przestępczością i terroryzmem).
Rozwój powszechnego szerokopasmowego dostępu do Internetu oraz powiększanie cyfrowych zasobów reprezentujących polski dorobek kulturowy jest warunkiem rozwoju Polski w Unii Europejskiej. (To jest dalej prawda i dalej jest to realizowane w sposób niedostateczny do możliwości i potrzeb).
Autorzy i Recenzenci opracowania Raportu 3.Kongresu Informatyki Polskiej
Aktualizacja: 2017.05.06
